نویسنده : شادی سلیمی
مفهوم کارآفرینی اولین بار توسط ریچارد کانتیلون در سال ۱۷۵۵ مطرح شد مهمترین دیدگاه او این بود که افرادی در جامعه وجود دارند که ماجراجو هستند دنبال آمال و ارزوهای خود هستند و خصوصیاتی دارند که با افراد متعارف متفاوتند معمولا در چارچوب نظم موجود عمل نمیکنند. باهوشند افرادی ریسک پذیرند ، کنجکاو هستند و به دنبال فرصتهای مخلف.اند در نزد کاتیلون این افراد کار آفرین افرادی قلمداد . می شوند که ریسک پذیر ند. ریسک پذیری خصوصیتی است که افراد می توانند داشته باشند و می توانند نداشته باشند. و فرصت ها را میشناسند ریسک پذیر کسی است که با هیچ مبنا و پشتوانه مالی سراغ خطرات می رود. با کوچکترین سرمایه به دنبال بزرگترین پروژه ها می رود.
شکار فرصت ها و کسب سود در شرایط نااطمینان بازار همه کار آفرینان خطر .پذیرند همه کارآفرینان حتما نوآورند. شاخصهایی است که از دل تئوریها استخراج و به ویژگیهای کارآفرینان می رسیم.
ریچارد کانتیلون
کارآفرینی تلاش نوآورانه است.
از نظر والراس و مارشال کارآفرینی همان سرمایه داری است، که بر اساس نظام آزاد و قیمت ها که براساس بازار عمل میکند کار آفرینان گویی سرمایه دار هستند.
والراس
مارشال
فرانک نایت بین ریسک و نااطمینانی تفاوت قائل شد. ریسک اصولا قابل محاسبه است. آینده نامطمئن قابل اندازه گیری نیست ریسک خطر نیست ، احتمال وقوع یک خطر است ریسک مواجه فرد با آینده نامطمئن است. آینده نامطمئن یعنی از آن چیزی نمی دانیم و غیر قابل محاسبه وغیر قابل کنترل است.
فرانک نایت